Υλοτομία 2016

Αρχίσαμε την υλοτομία!

30 Μάη 2016

  Σήμερα, Δευτέρα, 30 του Μάη 2016, στις 7:00 το πρωί ξεκινήσαμε για τη Γεωργίτσα.

  24 υλοτόμοι χωριανοί, μέλη του ΔΑΣ Γεωργίτσας, με αρχηγό το Στρατή, τον Πρόεδρο του Συνεταιρισμού μας, φτάσαμε στην 3β συστάδα του δάσους του Συνεταιρισμού στη Γεωργίτσα.

  Η συστάδα ορίζεται από τον Άι Γιώργη, το ρέμα μέχρι την Πλύστρα, το ποτάμι μέχρι τις Τσέρες κι επιστρέφει πάλι στον Άι Γιώργη.

  Ένα τρίγωνο... Παράδεισος! 

  Πήραμε το δρόμο που πήγαινε για το Διάκο. 

  Παντού παραδεισένια ζούγκλα! Τα πάντα έκλεισαν! Αναγκαστήκαμε να καθαρίσουμε με μηχάνημα το δρόμο, αλλιώς δε φτάναμε ποτέ.

  Σταματήσαμε στη μαντρινιά του Τσέκλημα. 

  Το μηχάνημα δεν πρόλαβε να καθαρίσει παρακάτω. Θα έρθει σε λίγο να συνεχίσει.

  Σταματήσαμε τα αυτοκίνητα. 

  Πήραμε παρουσίες και μετρηθήκαμε σαν τα κλωσόπουλα. Ένας, δύο... είκοσι τέσσερις!

  Γέμισαν γρήγορα τα μηχανάκια, ζευγάρωσαν τα τσεκούρια με τα μηχανάκια και...

  Πάμε για να ... λάβουμε θέσεις! 

  Τοπίο και φύση... απίθανη! 

  Παράδεισος!!!

  Όσοι έζησαν στη Γεωργίτσα θυμούνται το σημείο που περνούσαμε το ποτάμι για να πάμε από τη γκρεμίνα στο Διάκο. Από κει άρχισαν οι υλοτόμοι. Από το χωράφι με το μαντρί και το ματέρι του Γιάννη Λόλα του Γεωργίου.

  Αδιαπέραστο το δάσος της βελανιδιάς σου έκρυβε τα πάντα πίσω και μέσα του.

  Κάτω η γη σκεπασμένη με πλούσιο χόρτο μέχρι το γόνατο, πλουμισμένο με άπειρα πολυσχέδια και πολύχρωμα λουλούδια! 

  Κάθε είδους ζουζούνια και σκαθάρια, έντομα και πουλιά που ζουζούνιζαν το σκοπό τους ή κελαηδούσαν ανέμελα στου δάσους την απεραντοσύνη!

  Οι μυρωδιές και τ' αρώματα έφταναν βαριές στη μύτη, προσπαθώντας να σηκωθούν στην ατμόσφαιρα με την πρωινή υγρασία, που έβρεχε τα παντελόνια μας μέχρι το γόνα.

  Πήρε φωτιά η μηχανή μου!

  Δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφίσω.

  Έσκυψα ευλαβικά στην καβαλαριά και στ' άλλα αγριολούλουδα. 

  Χόρτασαν τα μάτια μου από χρώματα και σχέδια! 

  Χόρτασε η μύτη μου άρωμα αγριολούλουδων!

  Χόρτασε η ψυχή μου από την ομορφιά, που με απλοχεριά σκόρπισε ο Ύψιστος στη φύση!

  Τρύπωσε μέχρι το μεδούλι η δροσιά του δάσους!

  Γέμισαν τ' αυτιά μου γλυκολάλημα και κελάηδημα της ατέλειωτης φτερωτής ορχήστρας με μαέστρο το αηδόνι!

  Πού βρέθηκα, Θεέ μου, σήμερα; 

  Είναι καλύτερα στον Παράδεισό σου από τούτον τον επίγειο; 

  Συγχώρα με, Θεέ μου! 

  Σ΄ευχαριστώ για τούτο το μεγάλο και πολύτιμο δώρο, που μου φύλαγες για τα εξηκοστά έκτα γενέθλιά μου !

  Μέτρησα τις μηλιές, καρυδιές, κρανιές, σουρουβιές, πεύκα και άλλα δέντρα που φύτεψε τότε παλιά πλάι στην καλύβα και το μαντρί ο ξάδερφός μου, ο Γιάννης και με συντροφιά τον καλοκάγαθο φίλο μου, το Θύμιο, πήραμε το δρόμο τις επιστροφής στην καθημερινότητα της ζωής του χωριού μας, τους Αγίους Θεοδώρους. 

  Την υλοτομία της συστάδας ανέλαβαν οι υλοτόμοι με τις οδηγίες του Στρατή.

  Καλή δουλειά και καλή σοδειά!